Allah Yâr Yâr!..

Bir hitap var arşı alanın üzerinden…

‘’ÜZÜLME! Allah bizimledir. ‘’(Tevbe suresi) tesellisi ile kullarına dayanak noktasını gösteren.

Bir müjde var yüceler yücesinden…

Allah bana yeter, O’ndan başka ilah yoktur. Ben yalnız O’na dayanırım. Çünkü O, büyük Arş’ın, muazzam hükümranlığın sahibidir.’” (Tevbe, 9/129). Dosta mı ihtiyacın var? Ben varım diyen bir büyük yaratıcımız var.  Bazıları diyor ki görmediğim tanrıya inanmam. İnsan gözüyle görülebilen bir şey değil ki? Nasıl göresin. İnsan gözü daha mikrobu bile göremezken. Düşünen her insan Allah’ın varlığını, eserlerinden anlar. Doğaya, hayvanata, insanata baktığımızda sürekli bir yaratılış var. Bunu insan yapmadığına ve yapay zekânın da işi olmadığına göre henüz gözlerin görmediği, kulakların normal frekansta duyamadığı muazzam bir yaratıcı var. Ve yarattıklarıyla buradayım diyor. Ve Ey insan öyle yakınım ki sana diyor? ‘’Andolsun ki, insanı biz yarattık ve nefsinin ona ne vesveseler verdiğini biliriz. Biz ona şahdamarından daha yakınız.’’ (Kaf Suresi 16. Ayet) Ey kulum diyor, sana öyle yakınım ki, o kadar seninleyim ki… O kadar benimsin ki aslında… Ey kulum biraz dursan, biraz düşünsen, biraz fark etsen… Zaten anlayacaksın… Diyor.

Bir yol gösteriş var Yar-ı Bakiden.

‘’Ben hüznümü ve kederimi yalnız Allaha arz ederim.’’( Yusuf suresi 86)

Öyle bir yol gösteriş ki başka yollardan çıkış yok… İnsanlara anlatırsın dinler, dinler sadece veya birkaç çaba içerisine girer, eğer içinde iyilik varsa…

Lakin ona anlatılan dert, ondan istenen yardım, ondan desteğini bulur.

Bir Yâr var,  Yâr-ı Baki Var!

Cem Karaca bu Yâr-ı Bakiyi hayatının son dönemlerinde hissetmiş bir sanatçımızdı. Ermeni bir annenin yanında yetişmişti. Babası Bektaşi’ydi. ‘’Gençliğinde inançlı değilmiş.’’ Diyor son eşi İklim Karaca. Kendisi ile Cem Karaca’nın vefatından sonra yapılan röportajda. Ve Devam ediyor: ‘’ Ama uzun yıllar Türkiye’ye giriş yasağı vardı. Vatandaşlıktan çıkarılmıştı. Almanya’da kaldığı sürede farklı hissetmeye başlamış. Son yıllarında dindarlaştı. Sahneye 21 kere besmele çekerek çıkardı. Eskiden Tanrı dermiş mesela, “Artık Tanrı beni kesmiyor, o yüzden Allah diyorum” derdi. “Allah’ın sevgili kuluyum. Yüce Allah izin verirse” sözlerini çok duydum Cem’den. Muharrem ayının 10’uncu gününde içki içmezdi. Namaz kılmazdı ama çok dua ederdi. Boynunda bir cevşen ve Hz. Ali’nin kolyesini taşırdı.

Yıllarca komünist bir düşünceyle yaşamış Cem Karaca’nın hayatının son dönemlerinde söylediği ‘’Allah Yar, Allah Yar, Allah Yar’’ şarkısını bir dinleyin Cem karacanın Hak dostluğunu nasıl hissettiğini anlarsınız.

Dervişanız Hak Dost Deriz
Dervişanız  Dervişan
Allah Yâr Yâr
Bu can emanet bu bedene
Sonunda sararlar kefene
Allah Yâr Yâr
Yol bir akıl bir
Bak da görebil

Sev korkma sakın
Rab sana yakın
Allah Yâr Yâr

Üç var yedi var
Oniki var kırk var
Altı bin altıyüzaltmışaltı inen var
Allah Yâr Yâr…

 Açın Cem Karacanın bu ezgisini. Ruhuna bir Fatiha okuyun. Kapatın gözlerinizi… Müziğin ritmi damarlarınızda dolaşsın. Cem Karaca’nın ‘’Allah Yâr Yâr’’ diyerek yürekten söylediği o ses ruhunuzda yankılansın… Birkaç damla gözyaşı eşlik etsin bu fani zamana…

                                                                                                                                   01.09.2023