M. Mustafa Öztürk: Biraz uzaklaşınca bir ağacın altına çekilip, iç çeke çeke bir süre ağladım.

Yatılı Okul Günlüğü- Pazarören Öğretmen Okulunda bir öğrencinin okula kayıt ve ilk zaman hatıraları.

Pazarören: Acısıyla tatlısıyla bir kader çizgisi

”Gurbetin acısını o yaşta, en derin, en acılı haliyle yaşamaya başladım. Gurbet acısıyla birden bire yüz yüze ve iç içe olmuştum adeta. İliklerime kadar yaşadığım bir gurbet hali beni bulmuştu.”

Mehmet Mustafa Öztürk(*)

74-75 öğretim yılı. Ağabeyim beni okula götürdü. Depolardan yatak malzemelerini aldık. Dershanelerin olduğu binanın altında bodrum katından bir ranza gösterdiler. Oraya yerleştim. Abim,  hadi Allahaısmarladık deyip vedalaştı ve ayrıldı. Öyle bir ayrılık oldu ki, birden ne yapacağımı bilemedim. Kendimi birden bire yapayalnız kalmış gibi hissettim. 

Biraz uzaklaşınca bir ağacın altına çekilip iç çeke çeke bir süre ağladım. Bu ağlamalarım günlerce yatakta, durmadan devam etti. Gurbetin acısını o yaşta, en derin, en acılı haliyle yaşamaya başladım. Gurbet acısıyla birden bire yüz yüze ve iç içe olmuştum adeta. İliklerime kadar yaşadığım bir gurbet hali beni bulmuştu.

Bir süre sonra Kırşehir’de Malya Tarım İşletmesinde çalışan babama mektup yazdım. “Ben burda okumak istemiyorum. Gel beni burdan al. ” diye. Mektubu postaya verip gönderdim. Mektubun gitmesi, geri haber veya cevap gelmesi derken aradan epey zaman geçti.  Kırşehir Alişar köyünden Salih abi ve Köşker köyünden Duran ve İhsan (ikiz kardeşler) abilerin ve sınıf arkadaşlarımla içten samimi tutumları, Müdürümüz İsmail Bozkurt, öğretmen Güngör Canbülbül ve diğer öğretmenlerimizin ve arkadaşlarımızın, abilerimizin desteği beni okula yavaş yavaş alıştırdı. Bu arada bende artan okuma isteği arttı. Okulu bırakıp gidersem ‘bana memlekette ne derler’ diye bir ayıplanma duygusu da oluştu ve bu duygu beni okula daha çok bağladı. Tabi bir de imzaladığımız kefalet sözleşmesinin getireceği borç korkusu ile ilk günleri aştık, yendik. Taşradan gelip, kendimizi başarılı olmaya mecbur hissetme duygusunun devamında çok şeyleri yene yene acısıyla tatlısıyla kader çizgimizi yaşadık.

Yolu Pazarören’de kesişen herkese selam, saygı ve sevgilerimle.

Kırşehir-Akçakent-Tepefakılı köyünden 

(*)M. Mustafa Öztürk. 1981 mezunu