Yoldaki İşaretler

Uzun yıllar öncesinden, küresel destekle dönmeye başlamış ihanet çarkı. Masum kılıklı iblisler, aslında bağıra bağıra gelmişler…. Postunu delmeden ruhunu çalmışlar insanların. Ama sessizce ve derinden…..”Bak söylemedi demeyin, vatanınıza, milletinize, devletinize, evinize, okulunuza iş yerinize, oğlunuza, kızınıza, eşinize, hatta hatta damarlarınıza, hücrelerinize “sızıntı” yapacağız” demişler. Sızmışlar… Bu iş öyle kısa sürede olmaz, ”zaman” a ihtiyacımız var” demişler. Zamandan çok ne var. TV, telefon, internet, sosyal medya, saatleri çalan boş muhabbet……. Zaman ne ki ,sessiz sedasız ruhlar teslim edilivermiş. “Yahu size de ayıp olmasın, beklemek zordur, sıkılmayın, “samanyolu”’ndan hikayeler anlatalım, senaryosunu okyanus ötesi orijinli senaristlerin yazdığı filmlerimiz var. Tiyatrolarımız var. İzleyin…. Bak çok seveceksiniz demişler.” Önden giden süvariler, arkadan gelen havariler, Vatikan’dan ilahiler, sınavlardan birinciler, kuzu kebap yiyiciler, himmet gemisine biniciler…. Entrikanın bini bir para. İnsanımızın hassasiyetlerini çok iyi biliyorlar. Milli sinir uçlarımıza dokunarak reflekslerimizi test ettiler. Hamaseti, derin uykuya sos yapmışlar. Malzeme mi, ondan çok ne var, doğsun nur topu gibi Türkçe Olimpiyatları. Coştursun olimpiyatlar, vuslata hasret gönülleri . Nasıl olsa bu necip millet, kadim medeniyet değerlerimize susamıştı. Mazideki güzelliklere kavuşma özlemi, yakmıştı bağrını. Film bu! İzle izle bitmez ki. Riyanın en kralını, yalanın en kuyruklusunu ,hedeflerine ulaşmak için kullanmaya elverişli malzeme olarak gördüler yıllarca. Sütre gerisinde ihanet planlarını ilmek ilmek dokudular. Mürekkep yalamış onca insan, her an zuhur edecek kerametini ,heyecanla bekleyerek harcadı zamanını. Aslında bu, global ölçekli şer odaklarının bir projesiydi. Tavanı ihanet olan bu yapının aktörleri, küresel güç odaklarının maşası. Bunlar, zaten şifa bulmaz bir derde düçar olanlardır. Her anlamdaki ticaret için bağımlı olan gövdeyi oluşturanlar, kirli çamaşırlarının ayyuka çıktığında, perdenin kapanacağını, oyunun biteceğini biliyorlardı. Kirli çarkın dönen dişlileri olarak ,korkunç sona doğru koşturuyorlardı. İflah olmaz mankurtlardır onlar. Göbek bağıyla bağlıdır menfaat şebekesisin lanetli havuzuna. Tabandaki bir avuç idrak yoksunu , bu ihanet şebekesinin kanalizasyonlu suyuyla ferahlama hayaliyle avutulurken, maske düştü oyun bitti. Bizim insanımız, feraset sahibidir. Hain emelleri gördü. Bu alçak oyuna dur dedi. Sahne kapandı oyun bitti. Sahtekarlıkta, entrikada sınır tanımayanların suratına “göklerden inen bir kararın, kaderin üstünde bir kaderin olduğu” hakikati, bir şamar gibi vuruldu.. Kıyamete kadar hükmü baki bir ölçü olan “Bizi mağşuş şeylerle aldatan bizden değildir”in rehberliğinde, yoldaki işaret ve işaretçilere her daim dikkat etmekte fayda var. Damardaki kan gibi sızmışlar. Hollywood kaynaklı filmlerin sonunda galip gelir hep müesses nizamın koruyucuları. Ancaaak son sahnelenen “İHANET” filminde , hikmete ram olmuş bir milletin ehl-i salip karşısında kaybetmesini istemeyen HAK, içimizdeki beyinsizlerin yüzünden helak etmedi bizi hamdolsun. Ölümü göze almaktan daha büyük silah olmadığı şuuru ve şahadete göz kırpmadan koşan ruhuyla bu aziz millet, Allah’ın izni ve yardımıyla bu iğrenç oyunu bozdu . Kıyamet vaktiyle ömrü sınırlı olan bu alemde, yoldaki işaretlere ve işaretçilere her zaman çok dikkat etmek lazım. Çok okuyarak, çok çalışarak çok tefekkür ederek yolumuza devam etmek elzem. Ehliyete , liyakate, tecrübeye değer vererek, kadim medeniyet yürüyüşümüze devam… Tedbiri elden bırakmadan, dikkatin hiçi her şeye dönüştürdüğünü unutmadan , yeni bir ruhla toparlanma zamanı.

15 Temmuz işgal ve darbe girişiminin sene-i devriyesinde ,coğrafyanın kader olduğunun bilinciyle,tarihin tekerrür etmesine fırsat vermeden ,kutlu yolculuğa devam etmek zorundayız. Huzura, barışa ve kardeşliğe hasret bir dünyada, milletimizin ve insanlığın hayrına ; birlik ve beraberlik içinde mutlu yarınlara hep birlikte kavuşma temennisiyle…

Allah devletimize ve milletimize zeval vermesin.