Prof. Dr. Necmettin TOZLU

1945 yılında Gümüşhane Merkez Kocayokuş Köyü’nde dünyaya geldi. İlkokulu Kale’de, orta ve lise eğitimini Gümüşhane’de tamamladı. Ankara Yüksek Öğretmen Okulu Eğitim Bilimleri Fakültesi’nden mezun oldu. Erzurum Atatürk Üniversitesi’ne Pedagoji Asistanı olarak girdi. İsmail Hakkı Baltacıoğlu’nun Eğitim Sistemi Üzerindeki araştırmasıyla doktorasını verdi. Michigan Üniversitesinde araştırma ve incelemelerde bulundu. Eğitim Felsefesi Anabilim Dalında Doçent ünvanını aldı. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Eğitim Bilimleri Bölümü Başkanı ve aynı üniversitede Profesörlüğe yükseldi. Van Yüzüncüyıl Üniversitesi Eğitim Bilimleri Bölüm Başkanı olarak görev yaptı. ”Eğitime Giriş”, “Eğitim Felsefesi”, “Kültür ve Eğitim Tarihimizde Yabancı Okullar”, “Orta Öğrenimde Öğrenci Başarısının Değerlendirilmesi”, “Eğitim Problemlerimiz Üzerinde Düşünceler” konularında eserler yazdı. Aşık Nuri Baba üzerine bir inceleme kitabı vardır. Türk Felsefe Derneği, Türkiye Yazarlar Birliği, The Philosophy of Education Society üyelikleri bulunmaktadır. En öncelikli araştırma konusu eğitimdir. Halen eğitim üzerine yazılar kaleme almaktadır.

Çağdaş Eğitim Felsefeleri

Eğitim Eğitim Genel Gündem Köşe Yazıları Sağlık Teknoloji

08.07.2021 08:35

A⁺

A^-

Elbette çağdaş eğitim felsefelerini anlatmak bahsi diğer. Ne var ki öncelikle onların kaynaklarına işaret edip, ancak eksiklikleri üzerinde birkaç kelam edelim.

Batılı Eğitim Felsefelerinin Başlıca Kaynakları

Her şeyden önce topyekûn batılı hayat tarzı ve düşünce serüveni bunlara vücut verir.
Ferdi eğitim anlayışı öne çıkar. Bu anlayış temelini sofistlerden alır.
Bunlar bir açıdan toplumu da dikkate alırlar. Toplumsalı kucaklama hedefi de kaynağını Isparta eğitiminden alır.
Hıristiyanlık belirli ölçüde bu felsefelere katkı sağlar.
Aydınlanmacı aklın etkisi ve çıkarımları önemli ölçüde bu felsefelerin şekillenmesinde etkili olur

Batılı Çağdaş Eğitim Felsefelerinin Eksiklikleri

Bunlar, insanı bütünlüğü içerisinde ele almaz.
Bu eğitim felsefeleri belirli çağların, şartların kültürlerin mahsulüdür. Ama bütün çağlar için geçerli ve uygulanabilir olarak ele alınırlar.
Bunlar, birbirleriyle çatışkandır (Realizm, idealizm, pragmatizm, varoluşçu anlayış, değerleri önceleme vs.)
Bunlar;

-sınıfçıdır,

-dışlayıcıdır,

-otoriterdir,

-antidemokrattır. Fakat tamamen bu özelliklerine aykırı bir konumda muamele görürler.

Bilgi konusunda yetersizdirler. Vahyi bilgiyi ve metafiziği, aşkını dışlarlar.
Bunlar çok farklı temellerden hareket etmelerine rağmen amaçta birleşirler (dünyaya sahip olmak, insana dünyada önemli bir alan, yer açmak).