ÖZDEN AŞAR COŞAR
Ne zaman bir çay yudumlasam annem gelir aklıma…
O sıcacık şifalı yudumda anne sıcaklığını bulurum, içimizi ısıtıp sarıp sarmalayan o çay yudumu anne sıcaklığı gibi gelir…
Ne zaman yorulsak çaya koşuşumuz,
ne zaman samimi bir sohbet olsa doldur bir çay deyişimiz,
annemi, anneliği hatırlatır…
Öyle şaşalı şık sunumlar istemez çay…
Sadece ağır ağır demlenir sabırla ,ana sabrı gibi…
Sonrasında dökülür yudum yudum iç döküşümüz gibi.
Öyle çok hayatımızda ve öyle çok bizdendir ki…
Onsuz nasıl olunur bilmeyiz!
Annelerimizde öyle değil midir?
Hayatımızın her anında bizimlelerdir ve onlarsız nasıl yaşanır hiç bilmeyiz!
Kahveye kırk yıl hatır biçilmiş iken çayın hatırını ölçemeyiz!
Hayata kaç yıl hatır biçilir bilemem ama annelere sonsuz yıl hatır biçileceğini bilirim!