“Tok olan ekmeğin sade dışını, Aç olan özünü görürmüş” derler… Kaldı mı etrafta cennetine aç, Affına da muhtaç hisseden erler… Herkes bir âlemde, herkes mükemmel… Gariplere kalmış tövbeler, aflar… Günahtan azade gibi yaşarlar, Küçük ağızlarda, kocaman laflar… Ellerin günahın konuşur diller, Ellerin cebinde gezinir eller, Öte yandan kibir dolu gönüller…...