Etiket: Cahit Zarifoğlu

İlk kitabım 1998 yılında basıldı. Kitabın sayfa ve kapak tasarımını yayıncı bir aileye mensup olan öğrencim A. Arif Altıntepe yaptı. Hazırlanan kitabı bir velimizin çalıştığı matbaaya götürüp veresiye bastırdım. Baskı aşamasında “Yahu beş yüz, bin ne demek! En az iki bin bastır. Yarısı bana ait…” diyen arkadaşların dolduruşuna gelip iki...

Hem her yaşta eğitim almış bireylerimizi alıklaştırılmış yığınlar olmaktan kurtarmak hem de aynı anda, o bireylerin çıkamayacağı irtifalarda seyreden güzidelerimizi, birbirine yabancı olmadan eğitmek zorundayız. Türkiye’nin, tarihî kaderine dönme iradesi gösterdiği için maruz kaldığı saldırıların görülmedik düzeye ulaştığı şu günlerde, siyasetin kanımca en ağır yükünü, “eğitimi esastan düşünmek” meselesi teşkil...

1975 yılının yazıydı. Şairin kendi ifadesiyle “yeryüzündeki güneş”inin batmasının üzerinden tam 32 yıl geçmişti. O tarihe kadar Ankara’ya her gelişinde kendisini karşılayan Akif İnan, Erdem Bayazıt, Cahit Zarifoğlu ve daha nice seveniyle birlikte önce Bağlum köyüne gider daha sonra da yapması gereken işleri yapardı. Bağlum’da yatan kalbinin güneşi aslında onun...

TDK Güncel Türkçe Sözlüğe göre dost, “Sevilen, güvenilen, gönüldaş, iyi anlaşılan kimse; yâr, düşman karşıtı.”; dostluk ise, “Dost olma durumu; mihribanlık, ülfet; dostça davranış.” anlamlarına geliyor. Dost, Farsça “dûst” kelimesinden dilimize geçmiş. Merak ettim; mihribanlık, dostluk demekse “mihriban” nedir diye. O da “Güler yüzlü, muhabbeti bol, sevgi dolu, candan dost...

“Önce yüreğimizdeki Kudüs’ü işgal ettiler. Biz savaşı önce kendimizde kaybettik!” Cahit Zarifoğlu “Telgrafın tellerini kurşunlamalıÖyle değildi bu türkü bilirim…”             Öyle değil bu türkü, öyle değil. Türkülere kan sıçradı Ortadoğu’da. Kurşunlar ihtiyârlara, kurşunlar kadınlara, kurşunlar bebeklere sıkılmakta! Türkü yerine ağıtlar yakılmakta, yana yakıla!             –Batı cephesinde yeni bir şey yok,...