Şarkın haşin karakterini her hücresinde taşıyan, vefanın cisimleşmiş şekli, dostunun dostu ve bir mertlik/yiğitlik abidesidir İhsan Süreyya Hocam. O, kah Pervari dağlarında seyelan eden bir arının kanat vızıltısını, kah Kahire’de köhne medreselerin hücresinde karıştırılan kadim bir siyerin hışırtısını, kah Viyana’da Tuna nehrinde seyahat eden bir sefinenin güvertesinde okunan Kur’an...