Doç. Dr. Ömer Faruk RECEP

18 Temmuz 1967 tarihinde Çankırı'da dünyaya geldi. İlk ve orta öğrenimini Çankırı'da tamamladıktan sonra 1985 yılında Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi'ne girdi. 1992 yılında doktor olduktan sonra girdiği Göz Hastalıkları ihtisasını Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde 1996 yılında tamamladı. 1997 yılında aynı hastanede başasistan olarak çalışmaya başladı. Askerlik hizmetini 1997-1999 yılları arasında Ankara Mevki Asker Hastanesi'nde yedek subay olarak yaptıktan sonra aynı göreve döndü ve 2010 yılına kadar bu görevini sürdürdü. Bu esnada Özel Işık Göz Merkezi'nde kısmi zamanlı olarak çalıştı. 2010 yılında Özel Ortadoğu 19 Mayıs Hastanesi'ne geçti. 2013 yılında doçent ünvanını aldı. Şu anda aynı hastanede göz hekimi olarak çalışmaya devam etmektedir. Dr. Ömer Faruk Recep'in yerli ve yabancı dergilerde yayınlanmış çok sayıda çalışması, telif ve çeviri eserleri bulunmaktadır. Oftalmoloji alanındaki eserlerinin yanı sıra iki adet yayınlanmış romanı ve bir yayınevinin açmış olduğu yarışmada birincilik almış öykü eseri bulunmaktadır. Başasistanlık döneminde çok sayıda asistan tez çalışmasına yöneticilik yapmış ve önemli görevlerde bulunmuştur. Halen Türk Tabipler Birliği ve Türk Oftalmoloji Derneği'nin üyesidir. İyi düzeyde İngilizce, düşük düzeyde Arapça bilmektedir. Evli ve 3 çocuk babasıdır.

Yayın Tekeli

Genel Genel Gündem Köşe Yazıları

24.06.2021 22:35

A⁺

A^-

Günümüzde toplumların bilimsel gelişmişliklerinin en önemli kriterlerinden biri, bilim çevrelerince kabul görmüş indekslere girebilmiş olan dergilerde yayınlanan makale sayılarıdır. Daha önemli bir kriter ise bilim çevrelerince kabul görmüş indekslere girebilmiş dergi sayılarıdır. Bu indekslere girebilmiş dergileriniz yoksa bilim adamlarınızın yaptığı çalışmaların sonuçları başka ülkelerin dergilerinde yayınlanacak demektir.

Ülkemizde bilimsel çalışmaya verilen değer bu kapsamda değerlendirilmektedir. Maalesef ülkemizde saygın indekslere girmiş dergi sayısı az olduğu için çalışmalarımızın çoğu yurt dışına gönderilir. Bu nedenle bizde yayınlar genellikle yerli ve yabancı veya yerli ve uluslar arası diye ayrıştırılır. Yabancı yayınların puanı her zaman için daha yüksek tutulur.

Kendinize ait saygın dergilerinizin olmaması bazı olumsuzlukları da beraberinde getirmektedir. Bu olumsuzlukları yaşayan bilir, ancak ispat etmesi kolay değildir.

Bir dergiye gönderdiği yayın için bir yıldan daha uzun süre bekleyen kişiler olur. Bu değerlendirme sürecinin sonunda olumsuz cevap gelme ihtimali yüksektir. Olumsuz cevap almanın iki manası vardır. Ya çalışmanız yayına uygun görülmemiştir ya da çalışmanız bu esnada birileri tarafından kopyalanmıştır.

Bazen bir dergiye gönderdiğiniz çalışmalar değerlendirmeye dahi tabi tutulmadan iade edilir. Dergiyi bir incelersiniz, hep kendi ülkesinin insanlarından gelen makaleleri görürsünüz. Acaba bir tesadüf müdür yoksa milliyetçilik duygularıyla böyle yapılıyordur diye kendinize sormadan edemezsiniz.

Diyelim ki bu şüphelendiğimiz durumlar gerçekten oluyor. Yine de yapacak bir şey yok maalesef. Kendi dergi sayımızı artıracak, dergilerimizin kalitesini artıracak, uluslar arası düzeyde atıf alabilme özelliklerini yükseltecek ve durmadan çalışacağız. Bu durumda dışarıdan bizim dergilerimize de yayın akışı olmaya başlayacaktır. Yayın konusunda bir milliyetçilik olacaksa bunu basit bir tercih olarak yapmayacağız, gerçekten kalitesi yüksek çalışmalar olduğu için kendimize ait çalışmaları yayınlamayı tercih edeceğiz.