Kudüs’e Nasıl Gittim?

‌Bu Kudüs seyahatimi anlatmak için 2019 yılına gitmek istiyorum. O sene bir gün telefonum çaldı. Çalan telefonumun öbür ucun arkadaşımın oğlu Muhammed vardı:

– Fatma teyze Ocağın 20’sinde Kudüs turu var gelir misin?

-Teşekkür ederim Muhammed ben umre düşünüyorum hem Kudüs pahalı o parayı verinceye kadar ben üzerine biraz daha ekler umreye giderim.

-Ama umreye gittin Fatma teyze Bir kere de Kudüs’e gelsen sadece bir kere.

Telefonu kapattım düşünmeye başladım bir kere gitsem mi acaba?.. Haydi bir kere gideyim bari dedim. Kendisine durumu açtığımda eşim ya‌nına bir arkadaş bul dedi. Bütün arkadaşlara söyledim, haber saldım, mesajlar attım. Herkes benim gibi düşünüyordu. Sadece bir arkadaş tamam dedi ve biz onunla 2019 Ocak’ta yola koyulduk.

     Hani sürekli dinlediğin adını duyduğun fakat yüzünü görmediğin akrabaların vardır. Kudüs’e gidince öyle oldum. Yıllardır görmediğim çok yakın akrabamı görmüş gibi oldum. Kudüs önce kollarını bana açtı açtı açtı ..Sonra beni sımsıcak sardı sarmaladı bağrına bastı. Kudüs’ün  şefkatli kollarında küçük bir çocuk gibiydim. Nazlandım, üzüldüm, yalvardım, af diledim. Bunca yıl biz niye görüşmedik dedim. Sonra geriye çekildi. Kudüs ve sırtımın ortasına adeta bir yumruk indirdi.  Acısından gözlerimden yaşlar boşandı.

‌    Ümmetin üç sevgilisi 3 yavrusu vardı Mekke, Medine ve Kudüs… Mekke Medine sağlıklı mutlu, Kudüs ise hasta yavruydu. Daha bir bakıma muhtaç daha bir şey şefkate ihtiyaç duyuyordu.

       100 yıldır ihmal edişimiz bize ders kitaplarında okullarında Kudüs’ün anlatılmayışı sadece Miraç hadisesinde adını duymamız. Kudüs’te kaldığım 3 gün boyunca suçlu aradım. Cezalandırmak istedim. Kendime ne ceza vereceğimi bilemedim çünkü bu durumdan hepimiz sorumlu idik. 15 peygamberden özür diledim,  yolu Kudüs’ten geçen 15 peygamber vardı.. Bunlar orada ya yaşamış ya doğmuş ya vefat etmiş ya da peygamber efendimiz gibi bir anlık bulunmuş. 25.000 sahabeden özür diledim Kudüs’ü fethetmeye gelen bu güzide sahabeler, başlarında Ebû Ubeyde Bin Cerrah… Savaşmamışlar fakat taun hastalığından şehit düşmüşlerdi. Hazreti Ömer, Amr Bin As, Halit Bin Velid, Muaz Bin Cebel,  Bilali Habeşi.. Hepsi de Kudüs’ün fethine şahitlik etmişlerdi. Hz Ömer orduya imam olmuş,  Bilali Habeşi ezan okumuştu. Bilali Habeşi peygamber efendimizin vefatından sonra Şam’a hicret etmişti. Kudüs’te tekrar ezan okunduğunda peygamber efendimiz geldi zannetti bütün sahabe.. 25.000 sahabenin secde izi ayak izi ve gözyaşı vardı Kudüs’ü fethetmenin sevinci ve mutluluğu vardı.

‌    124.000 peygamberden özür diledim peygamber efendimizi miraca çıkarken uğurlamaya gelmişlerdi orada onların secde izi vardı Ben o secde izini aramakta çok geç kalmıştım.

      Benim ecdadım orada 740 yıl medeniyetinin olanca varlığı ile hüküm sürmüştü. Nereye baksanız izlerini görmek mümkündü. Atalarımın sayısız  mabetleri, külliyeleri, çeşmeleri, imarethaneleri miras olarak bırakmışlardı. Daha nasıl sayayım adım başı eserleri vardı.. Kudüs’ü ve bütün Filistin’i baştan başa ilmek ilmek işlemişlerdi adeta. Yafa da Hasan Bey Camii, Bahr Camii, II. Mahmut Külliyesi’nden özür diledim. Külliyenin sınıfları içkili lokanta olmuştu. Üzüntümden kafamı çevirdim. Özür diledim.

    Mekke hidayet merkezi, Medine alemlere rahmet, Kudüs ise bereketin merkeziydi. Allahü Teala Kur’an-ı Kerim’de 70 ayette Kudüs’ten bahsetmiş, 4 ayette de etrafını mübarek kıldığımız buyurmuştu. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen bütün meyveler burada yetişiyordu. Bu kadar bereketli toprakları unutmak, görmezden gelmek, sadece bazı kavimlerin vatanı saymak ne kadar üzücüydü. Oysa ki Kudüs’teki Mescid-i Aksa bizim ilk kıblemiz, ikinci mescidimiz, üçüncü haremimizdi. Peygamber efendimizin hadisinde emir kipi ile  gidin diye  belirttiği kutsal beldeydi. Burada kılınan namazların sevabı ne kadar yüksekti. Sevap hanesi bu kadar kazançlı bir ticaret hiç kaçırılır mıydı?

       Haçlı seferleri sırasında Mescid-i Aksa’nın içine sığınan 70 bin müslüman adeta doğranarak şehit edilmişti. Onların ruhları, maneviyatları artık ne derseniz Mescid-i Aksa’nın içine sinmişti. Rüzgar onların kokusunu getiriyordu. Derin bir nefes almak yeterliydi hissetmek için. Belkıs Mescidi Aksa’ya acaba hangi taraftan girmişti? Mescidin hangi köşesinde eteklerini toplayarak yürümüştü. Davut sapan taşını Câlut’a nerede atmıştı. Süleyman nerede dua etmişti “benim bu mescid’ime namaz kılmak maksadıyla gelen anasından doğduğu gibi günahları affolsun” diye…

Eriha’da Hz Musa makamı kim bilir belki de mekanı. Allah kendisinden razı olsun Selahattin Eyyubi Kudüs’ü fethedince de Hazreti Musa’nın makamını yaptırmış. Hz Musa’nın Kızıldeniz’den kavmi ile gelip ilk yerleştiği yer. Hala kavmine kızgın ve öfkeli. 40 yıl çöllerde gezmişler. Ne kadar üzüldü ne kadar yoruldu benim sevgili peygamberim. Nebi Musa şenlikleri yapılıyor  burada. Her yıl mayıs ayında kurbanlar kesiliyor, mevlitler okunuyor. Hz Musa’nın Tur Dağı’na çıkan ayakları buraya da basmış. Burada o ayak izlerini arıyorum.

    Hz. İbrahim nerede Allah’tan çocuk istemişti?  İsmail ile İshak nerede doğmuştu. Torunu Yakup hangi köşede oğlu Yusuf için ağlamıştı. Yusuf’un içine atıldığı kuyu neredeydi? Yusuf’u kuyudan çıkaran kervan Mısır’a doğru hangi yoldan gitmişti? Aklınıza gelen Bu soruların cevapları yürüdüğümüz yollarda gizliydi. O kervanın geçtiği yoldan geçmiş miydik acaba? Yusuf’un ayak izine ayak izlerimiz değmiş miydi?

  El Halil Camisinde Hz. İbrahim, Hz İshak, Hz Yakup, Hz Yusuf ve eşleri Sara validemiz Laika validemiz ve Refika Validemizi selamlamanın mutluluğunu yaşarken sevincim kısa sürdü. Rehberimiz 1994 yılında bu caminin içerisinde yaşanan katliamı ve bu katliamda toplam 67 kişinin şehit olduğunu anlatınca bu acı iliklerime kadar işledi. Yerimden kalkamadım bu manzara gözümün önüne geldi. Ben bunu niye duymadım, duydumsa niye unuttum. O sırada hangi dünyalık işle meşguldüm acaba diye kendimi sorguladım durdum. Dahası ka‌tliamdan sonra yarısından fazlası sinagoga  çevrilen bu mekandan özür dileyecek kelime bulamadan çıktım. Hangi kelime hangi cümle buna yeterdi?

‌      Kıble mescidinin içindeki 1969 yılında çıkarılan yangında Selahattin Eyyubi’nin elleriyle yerine koyduğu muhteşem minber kül olmuş, birkaç parçası kalmıştı. İslam eserleri müzesinde yanan parçaları görünce içim daha bir burkuldu. Muhteşem bir müzeydi.  Hürrem Sultan’ın aşevinin kocaman kazanları bana Osmanlı’nın 400 yıl süren muhteşem hizmetini anlatıyordu. Ah o kazanlarla bir konuşabilseydim! Kimler bağış yapmış, kimler o kazandan gelecek yemeğin yolunu gözlemiş ve yiyip dua etmişti.

     Kubbetüs Sahra’da peygamber efendimizin miraca çıktığı kaya dile gelse de  ah bir anlatsaydı o muhteşem yolculuğu ..Göklerin kapısı nasıl açılmıştı acaba? Cennetin 8 köşesinden ilham alınarak yapılan bu muhteşem yapı nakış nakış işlenmiş tamamen namazı anlatıyordu.

       Zeytin Dağı’nda Selman bin Farisi, Rabiat’ül Adeviyye ve daha nice İslam büyüklerinin ayak izleri.. Taşları konuşan şehirdir Kudüs..  Sadece biraz sessizlik, biraz sükunet gerekiyor dinlemek ve anlamak için… Hazreti İsa Mescidi Aksa’ya bakıp ümmeti için üzülüyor. Onu çarmıha germek için yanıp tutuşan, öfkeden gözleri dönmüş Yahudiler ve Roma askerleri Hz.isa diye yahudayı alıp götürürken O zeytin dağından göklere yükseliyordu.

      Kudüs’te geçirdiğim 3 muhteşem günün sonunda rüyadan uyanır gibi Türkiye’ye döndüm ve yolda söz verdim kendi kendime. Ben bunu herkese anlatacaktım, anlatmam lazımdı. Kendimi başka türlü affettiremezdim. Dua ettim yalvardım Allah’ım bana fırsat ver dedim. Türkiye’ye dönünce Kudüs semineri için  arka arkaya teklifler geldi. Ertesi yıl Ocak ayında  benimle Kudüs’e gitmek isteyen 50 kişi vardı elhamdülillah. İkinci Kudüs ziyaretinden iki ay sonra salgının araya  girmesi ile beraber evlere kapandık. Ben bunu fırsat bilerek uzun soluklu Kudüs seminerleri teklifi aldım. Aldıkça cahilliğim ortaya çıktı. Cahilliğim ortaya çıktıkça tekrar seminer aldım. Kudüs ve Filistin uçsuz bucaksız bir hazineydi, keşfetmesi imkansızdı. Bu yıl Ocak ve Mart ayında Rahman’ın seçilmiş kullarıyla tekrar Kudüs’e gitme fırsatı ve imkanı veren Allah’ıma ne kadar hamd etsem az. Allah ayaklarımızı bu bereketli beldeden kesmesin.