Prof. Dr. Yücel ACER

Prof. Dr. Yücel ACER Anakara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’nden Uluslararası İlişkiler lisans derecesi, Sheffield Üniversitesi’nden (İngiltere) Uluslararası Hukuk mastır derecesi, Bristol Üniversitesi’nden (İngiltere) Uluslararası Hukuk doktora derecesi almıştır. Halen Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi, Hukuk Fakültesi, Milletlerarası Hukuk Anabilim Dalında, Milletlerarası Hukuk Profesörüdür. Uzmanlık alanları, Uluslararası Deniz Hukuku, Uluslararası Silahlı Çatışmalar Hukuku ve Uluslararası İnsan Hakları Hukuku dur. Birçok bilimsel makalenin yanında İngiltere’de basılmış Ege Deniz Sorunları ve Uluslararası Hukuk (The Aegean Maritime Disputes and International Law), “Uluslararası Hukukta Saldırı Suçu”, “Küresel ve Bölgesel Perspektiften Türkiye’nin İltica Stratejisi” ve “Uluslararası Hukuk Temel Ders Kitabı” başlıklı kitapların da yazarıdır. ABD’de, Hawaii Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde doktora sonrası çalışmalar yapmış, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Kara Harp Okulu, İzmir Ekonomi Üniversitesi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Atılım Üniversitesi’nde dersler vermiştir. Halen, Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi, Hukuk Fakültesi, Milletlerarası Hukuk Anabilim Dalı Başkanı olarak ilmi faaliyetlerini sürdürmektedir.

Kıbrıs Türkleri ve Gelecekleri

Genel Köşe Yazıları Kültür Öğrenci

11.12.2021 08:05

A⁺

A^-

Prof. Dr. Yücel ACER

Hiç kimse tarafından dikkate alınmamak nasıl bir duygu? Hem de neredeyse 40 yıldır. Ne zaman KKTC’ye gitsem aklıma bu soru gelir. Başka hiçbir ülkeye uçakla doğrudan seyahat edememek, doğrudan ticaret yapamamak, uluslararası spor müsabakalarına katılamamak, üniversitelerinizin altına açık açık ülkenizin ismini yazamamak ve doğrudan uluslararası posta dahi alamamak. Her şeyi, sizi kabullenen tek ülke üzerinden, yani Türkiye üzerinden yapabilmek.

Bu zor durumun, burada KKTC’de yaşayan Türkler arasında fikir ayrılıklarına yol açması şaşırtıcı olmasa gerek. Ortada, hayatınızı her yönü ile olumsuz etkileyen büyük bir sorun varken, bunun nasıl çözüleceğine dair farklı farklı görüşler doğması normal olmalı. Dışardan bakıp, farklı düşünenlere “hain” demek, bu anlamda fazlaca kolaycı bir yaklaşım gibi gözüküyor.

Cumhurbaşkanı Sayın Ersin Tatar’ın, sempozyum açılışında yaptığı konuşmada en çok öfkelendiği bölüm, söz KKTC’deki muhalefete ve tutumlarına geldiğindeki bölüm oldu. Aslında bu da şaşırtıcı değil. Zira, “Başımıza gelen ne varsa Türkiye yüzünden geldi” diyen bir kesimden, “Türkiye ile birleşelim” diyen bir başka kesime kadar görüşler arasındaki mesafe epey büyük.

Görüş farklılıkları bir yana, asıl sorun herkesin, nereye gittiği tam olarak belli olmayan bir gemide bulunuyor olması. Geminin nereye gideceğini, sürekli Rumlarla konuşup bir karara bağlamaya çalışmak doğru bir yaklaşım mıydı? Bir zamanlar Kıbrıs’ı Yunanistan’a bağlamak isteyen Rumlar, şimdilerde ortak bir devlet kurmak istediklerini söylüyorlar. 1960’lı yıllara göre ne değişti de Türklerle ortak bir devlet kurmak istiyorsunuz diye sorduğum Rum, Yunanistan ile birleşme yaklaşımının yanlışlığı Kıbrıslı Rumlarca anlaşıldı şeklinde bir cevap veriyor. Peki neden Ada’da her iki toplum ayrı bir devlet kurmak yerine birlikte ortak bir devlet kurmak zorundalar sorusuna ise söyleyebileceği açık bir cevabı yok. Aslında “Ada’nın asıl sahibinin biz olduğumuza inanıyoruz, daha fazla söz sahibi olduğumuz bir ortak devlet istiyoruz” diyebilecek kadar açık konuşamıyor.

Oysa Türkler ortak gelecek konusunda birkaç adım daha karamsarlaşıp, Ada’da iki ayrı devlet kurulmalı yaklaşımını genel olarak benimsemiş durumdalar. Bu durumun, bir açıdan geminin rotasını daha da belirsizleştirmiş olduğu söylenebilir. Zira kendi dünyalarında kendilerini Ada’nın asıl sahibi ilan etmiş olan Rumlar, böyle bir teklifi konuşmaya dahi yanaşmıyorlar. Yine de, bu zor mücadelede herkesin kendi devletini kurmasından başka yolu kalmadığı açık. Tek sorun, bu yolculuğun Kıbrıslı Türkler için epey bir süre daha fırtınalı geçecek olması denebilir.