eğitim,öğretim,terbiye,talim,Meb,Üniversite,öğrenci,öğretmen,muallim,öğretim üyesi,maarif,aile,
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
Ankara
Parçalı Bulutlu
22°C
Ankara
22°C
Parçalı Bulutlu
Salı Açık
21°C
Çarşamba Az Bulutlu
15°C
Perşembe Parçalı Bulutlu
14°C
Cuma Açık
15°C

Mustafa SÜS

1974 yılında Kayseri Yahyalı’da doğdu. İlkokulu Derebağ İlkokulunda okuduktan sonra Yahyalı İmam Hatip Lisesinde liseyi bitirip 1994 yılında Şehit Ömer Halisdemir Üniversitesi Eğitim Fakültesine başlayıp 1998 yılında Öğretmen olarak atandı. 2012 yılında Necmettin Erbakan Üniversitesinde Eğitim Yöneticiliği ve Teftiş dalında Yüksek Lisans yaptı. 2007 yılından itibaren yerel gazetelerde, internet haber sitelerinde eğitim ve toplumsal içerikli köşe yazıları yazmaya başladı. Kendine ait internet sitesinde, şiir, deneme, öykü dalında yazılarına halen devam etmekte olan Mustafa SÜS, 2016 yılında “Yitik Kadınlar” adlı öykü kitabını çıkardı. Diriliş Postası adlı ulusal gazetede köşe yazarlığı yapan Süs, evli ve bir çocuk babasıdır.

    İnsan Olma Fırsatı

    Karlı bir kış günüydü. Birkaç arkadaş arabamıza binip dağlara doğru yol alalım dedik.

    Kar öyle çok yağıyordu ki, yollar hemen karla doluyordu.

    Yol kenarında kulübeler vardı.

    “Zincir takılır, zincir satılır.” Yazıyordu derme çatma kulübenin duvarında, derme çatma harflerle…

    Yolun kenarında da insanlar vardı, ellerinde zincir bekliyorlardı.

    Yokuş yukarı çıkarken birisi bizi durdurdu.

    Camı açtım, buyurun dedim.

    Abi, yollar buzlu aman dikkat et çıkarken dedi.

    Ne iyi niyetli insanlar var dedim, dedim demesine de arkadaşlarımdan birisi hemen atıldı…

    O seni niye durdurdu biliyor musun? Dedi.

    Uyardı işte dedim…

    Hayır, dedi. Sen durunca kalkamayacaktın, kalkamayınca da patinaj yapacaktın, sonra sana zincir satacaktı, sattığı zinciri de takıp senin paranı alacaktı.

    Yapma yav, dedim.

    Bunlar dedi, yola su dökerler, yol donar, arabalar mahsur kalır ve yolda kalan insanları sömürürler…

    Bir başka arkadaşım anlatıyor:

    Kar fırtınasına yakalandık, yolda mahzur kaldık, yol kenarında bir lokantaya sığındık, normalde yirmi lira olan çorbaya elli lira istediler, diyor.

    Bir başkası anlatıyor:

    Yolda kalınca bir otele sığındık, otelin gecelik fiyatı yüz lira iken bizden beş yüz lira istediler.

    Bir keresinde bir tatil beldesinde arabamız kuma saplanmıştı da, köyden traktör bulmuştuk çeksin diye…

    Traktörcü emmi bir depo mazot parası almıştı bizden beş metrelik yol için.

    Biz büyük bir milletiz. Bizim şanımız yücedir. Biz darda kalana, yolda kalana kapılarımızı açarız, ekmeğimizi paylaşırız onlarla…

    Bizden kimseye zarar gelmez.

    Fırsatçı değiliz biz.

    İnsana insan olduğu için değer veririz.

    Mazluma kimlik sormayız biz.

    Kimseyi ayırt etmeden herkese iyilik yapar her düşenin elinden tutarız…

    Bir imam videosu gördüm internette…

    Termosa çayı yapmış, biraz da bisküvi almış yolun kenarında karda kışta yolda kalana çay dağıtıyor.

    Kimsin sen diye sorana: “Karşı köyün imamıyım, insanlar üşümesin diye çay dağıtıyorum, bazıları parayla sattığımı düşünerek kabul etmiyorlar.” Diyor.

    Kampçı bir aile, yolda kalınca, aracındaki çadırı çıkarıp yolun kenarında kuruyor çadırı, içine sobasını da yakıyor, çadırın içine doluşuyor insanlar soğuktan korunuyorlar.

    Kızılay pide dağıtıyor, pide dağıtana yolda kalan:

    Soğuktan insanın sesi donmuş vaziyette,

    “Ben yedim yemeyenlere verin.” Diyor titrek sesiyle.

    Arabamız dağda çamura saplandı, saatlerce uğraştık çıkaramadık, daha da battı, çoluk çocuk perişan olduk. Dağ köylüsü bir emmi traktörü ile geldi aracı çıkardı, üç beş kuruş verelim dedik,

    “Dağda kalandan para mı alınır?” diyerek verdiğimiz parayı elinin tersiyle itti, zorla cebine koymak zorunda kaldık.

    Şimdi soru şu:

    Hangisi biziz?

    İkinci bölümdeki biz isek ilk bölümdekiler hangi milletten?

    Eline insan olma fırsatı geçince bunu elinin tersiyle itip de parayı seçen hangi milletten olursa olsun insan olma şerefine nail olamaz…

    Biz iyilikten yana olacağız, iyilerin çoğalması için mücadele edeceğiz, iyilik bulaşıcıdır deyip iyi örnekleri çoğaltacağız, kimseyi incitmeden…

    Mustafa SÜS

    ETİKETLER: , , ,
    Yazarın Diğer Yazıları
    Yorumlar

    1. Fuat dedi ki:

      Ne yazık ki her ikiside biziz üstadım.Birileri bu işi geçim kapısı yapmışlar fırsat kolluyorlar.Diğerleri hala kaybolmamış değerlerimizi korumaya çalışıyorlar.
      Sahildeki bir beldeye git bir kahvehaneden içeri gir kimse seni tınmaz.Aynı beldenin bir dağ köyündeki kahvehaneye gitsen herkes ayağa kalkar ve sana hoş geldin der.